Projekt Gimnazjum nr 13 im.Unii Europejskiej
"Śladami wrocławskich Żydów"
Projekt "Śladami wrocławskich Żydów" nauczył mnie, że ludzie nie wiedzą zbyt dużo o Żydach, o ich historii. Sama przedtem nie zdawałam sobie z tego sprawy. Dzięki udziałowi w programie MHŻ POLIN "Przywróćmy Pamięć" dużo się dowiedziałam.
Byliśmy z klasą na Starym Cmentarzu Żydowskim i mogliśmy porównać go do naszych cmentarzy. Historie opowiedziane nam przez przewodnika uświadomiły mi, ilu Żydów zginęło w Holokauście.
Podczas prezentacji przedstawienia "Przetrwamy" wiele osób się wzruszyło, ponieważ wiarygodnie przedstawiało ono życie ludzi w tamtych strasznych czasach.
Bardzo podobał mi się ten projekt. Cieszę się, że wzięłam w nim udział. Dzięki niemu stałam się bardziej tolerancyjna i empatyczna.
Uczennica klasy 2h
Moim zdaniem, spektakl "Przetrwamy" wspaniale oddał wszystkie emocje Żydów i ich bliskich w czasie Holokaustu.
Głęboko przeżywaliśmy odtworzone na scenie sytuacje z ich życia: przesiedlanie do getta czy próby przetrwania w tym strasznym miejscu, gdy szukali choćby obierków od ziemniaków, by móc przeżyć.
To była tragedia ludzi uważanych przez Niemców za gorszych. Faszyści działali według zasad eugeniki. Nie liczyło sie dla nich nic poza czystością ich rasy. Zabijali zarówno dorosłych, jak i niemowlęta. Uważali,że po tym mordzie swiat będzie idealny, bo pozwolą przeżyć tylko idealnym ludziom. A przecież nikt nie jest idealny.
Nie powinno się nikogo mordować tylko dlatego, że jest inny. Wszyscy powinniśmy się szanować.
Marta M. kl. II h
Biorąc udział w projekcie "Śladami wrocławskich Żydow", poznałam kulturę, historię i zwyczaje Żydów.
Dowiedziałam się tego,że wielu wrocławskich Żydów ufundowało wspaniałe miejsca we Wrocławiu.
Podczas warsztatów z edukatorami MHŻ POLIN usłyszłam wiele ciekawych informacji. Na przykład wspomnienia o Polakach ratujących Żydów. Podczas lekcji muzealnej na Starym Cmentarzu Żydowskim, dowiedziałam się, co oznaczają poszczególne symbole na nagrobkach. Oglądając film o powstaniu w Getcie Warszawskim, poznałam historię jego bohaterów. Było to bardzo interesujące.
Niestety, przeprowadzając ankietę, przekonałam się również, że ludzie nadal mają antysemickie poglądy.
Maja F. kl. II h
za: Wydanie Specjalne Gazetki Gimnazjum nr 13 im. Unii Europejskiej
http://redakcja.mammedia.pl/paper/preview/gazetagim13/16/6/16/
Ta lekcja zostanie w mojej pamięci
Milena Libura z klasy 3 H w Gimnazjum nr 13 jest jedną z tych uczennic, które odegrały czołową rolę w trakcie realizacji projektu „Przywróćmy pamięć. Śladami wrocławskich Żydów”
Dlaczego wzięłaś udział w tym projekcie?
- Gdy usłyszałam o tym projekcie, od razu zadeklarowałam udział. Motywował mnie do tego fakt, iż dzięki temu będę poszerzać wiedzę na temat tradycji, religii i kultury żydowskiej. To sprawiło, że chciałam uzyskać jak najwięcej informacji na ten temat.
Jakie podjęłaś działania?
- Wspólnie z rówieśnikami z klasy brałam udział w realizacji programu edukacyjnego MHŻP "POLIN'' - Przywróćmy Pamięć'', uczestniczyłam w wykładzie Pani Anny Wyczlińskiej, wicedyrektor Gimnazjum nr 13 im. Unii Europejskiej o historii narodu żydowskiego oraz o przyczynach i początkach holocaustu podczas II wojny światowej. Wysłuchaliśmy prezentacji, podczas której poznaliśmy święta i obyczaje żydowskie oraz braliśmy udział w wykładzie o historii wrocławskich Żydów. Upamiętniając ofiary holocaustu, zwiedziliśmy Państwowe Muzeum AuschwitzBirkenau. Braliśmy udział w akcji MHŻ POLIN ”ŻONKILE'', czcząc pamięć Bohaterów Getta. Odwiedziliśmy Cmentarz Żydowski we Wrocławiu, a część klasy pojechała tam jeszcze raz, aby posprzątać jedną z alejek cmentarza. Owocem naszej wspólnej pracy i zarazem pierwszą cegiełką w naszym projekcie był spektakl pt. „Przetrwamy'', który stworzyła Pani Anna Niemirska wraz z nami - uczniami klasy 3 H. Przedstawienie ukazuje historię trzech przyjaciółek - Polki, Niemki i Żydówki, które tracą kontakt, kiedy następuje początek II wojny światowej. Żydówka trafia wraz z wyznawcami jej religii do getta; od tego momentu ratuje się przed śmiercią. Zagraliśmy go m. in. w Instytucie Pamięci Narodowej we Wrocławiu, w naszym gimnazjum i w wielu innych miejscach. Cieszymy się, że braliśmy udział w tak licznych działaniach i mogliśmy twórczo się zaprezentować. Razem zdziałaliśmy o więcej.
Co się Wam najbardziej udało, z czego jesteście najbardziej dumni?
- Moim zdaniem, najbardziej dumni jesteśmy z naszego spektaklu. Jako klasa "Działań Twórczych" mogliśmy ukazać tę historię w artystycznej postaci. To sprawiło, że mamy poczucie wielkiej satysfakcji z naszych działań i licznych pomysłów.
Co jeszcze było wyjątkowego w tym projekcie?
- Ten projekt był dla mnie ogromnym doświadczeniem, bo dowiedziałam się bardzo dużo o narodzie żydowskm - jego kulturze, tradycji, religii. Sprawił, że staram się jeszcze bardziej być osobą tolerancyjną i wyrozumiałą. To była wielka lekcja dla mnie i moich koleżanek oraz kolegów. Na długo zostanie w mojej pamięci.
za: Wydanie Specjalne Gazetki Gimnazjum nr 13 im. Unii Europejskiej
http://redakcja.mammedia.pl/paper/preview/gazetagim13/16/6/16/
Przywróciliśmy pamięć, nauczyliśmy się wrażliwości
Jak wiele energii i czasu włożyliście w przygotowanie tego imponującego projektu? Warto było się „męczyć"?
MARIKA KLARMAN: - Oj dużo, dużo... Stworzenie tego projektu wymagało od nas wiele energii, pracy i czasu. Często wymagało to pracy w domu. (...) Oczywiście, często mieliśmy dość i chodziły nam po głowie myśli o rzuceniu tego wszystkiego, ale myślę, że teraz wszyscy jednogłośnie uważamy, że było warto. To coś wspaniałego i wzruszającego. Myślę, że każdy z nas czuje się bogatszy o świadomość i wrażliwość, której nauczył nas projekt „Przywróćmy Pamięć”. Sądzę, że po tylu sukcesach i jakże ciepłym przyjęciu projektu przez społeczność nie tylko uczniowską, ale także wiele osób dorosłych tego, jak wiele serca i swojej pracy w to włożyliśmy. Jesteśmy po prostu szczęśliwi.
Kto Was przygotowywał? Jak wyglądały te przygotowania?
- Przygotowało nas grono osób, ale tą najważniejszą jest Pani Anna Niemirska, która była inicjatorką i koordynatorką całego pomysłu. Nie obyłoby się oczywiście bez pięknej oprawy plastycznej, jaką zapewnił Pan Krzysztof Szczepański, a konsultacje historyczne z Panią Bogusią SemikĆwirko sprawiły, że byliśmy pewni, iż to co robimy, jest zgodne z historyczną prawdą. Naszą wiedzę pogłębiało wiele wspaniałych osób, byliśmy na licznych, bardzo ciekawych wykładach, prowadzonych przez wykształcone osoby.
Skąd wzięliście np. przebrania z dawnej epoki, jak przychodziły Wam pomysły do głowy?
- Pomysły rodziły się z dnia na dzień. Każdy z nas jest inny, więc mamy wiele całkiem różnych pomysłów. Wybieraliśmy te najlepsze i najciekawsze, takie, w których mogliśmy się wykazać. Gdy brakowało nam weny, z pomocą nadciągali nasi opiekunowie, np. sesja była niezwykle trafionym pomysłem Pana Szczepańskiego, filmy dokumentalne o starych synagogach powstały pod patronatem Pani Niemirskiej i pana Grzegorza Bogackiego. Ubrania z epoki udało nam się pozyskać z różnych źródeł. Sam pomysł pojawił się z dnia na dzień, a ubrania miały być „na jutro”, więc niektórzy wybrali się do dziadków czy rodziców, aby pobuszować w szafach. Niektórzy przetrząsnęli własne garderoby w poszukiwaniu czegoś w stylu „vintage”, a jeszcze inny spędzili całe popołudnie na przekopywaniu koszy w lumpeksach w poszukiwaniu jakichś perełek. Sami nie spodziewaliśmy się, że będzie to tak świetnie wyglądało. Ta sesja pozwoliła nam na chwilę cofnąć się w czasie, oddalić od świata tonącego w telefonach komórkowych i laptopach. Wtedy na moment z powrotem staliśmy się szczęśliwymi, beztroskimi dziećmi.
Jak oceniasz Wasz projekt już z małego dystansu? Czy jesteś z niego dumna?
- Jestem bardzo dumna. Włożyłam z niego całe serce, bo są to czasy i historie, które mnie fascynują. Mam wielką nadzieję, że udało nam się choć trochę „Przywrócić pamięć” o wszystkich, którzy nie są już w stanie sami o to zadbać. Dzięki temu projektowi poznałam losy wielu wspaniałych ludzi. Myślę, że wielu z nas nie ma wciąż pojęcia, ile choćby w naszym Wrocławiu zawdzięczamy osobom pochodzenia żydowskiego. Mam nadzieję, że spisaliśmy się dobrze. Nie wszystko pewnie poszło zgodnie z planem, ale to chyba typowe w tak dużym przedsięwzięciu, że nie zawsze da się zrobić wszystko na sto procent. Cieszę się, że zrealizowaliśmy zdecydowaną większość naszych pomysłów i planów. Myślę też, że projekt wielu z nas pozytywnie zmienił. Osoby, które na początku pracowały dla szóstki z polskiego, teraz z własnej ciekawości zgłębiają te tematy, szukają i wykonują coraz to nowe prezentacje, prace pisemne itp. Wszystko z powodu wrażliwości, której nauczyliśmy się. Jestem pewna, że w tym momencie, żaden uczeń klasy 3 H nie pozwoli sobie na żarty czy wyzwiska nawiązujące do tragicznej, lecz jakże wzruszającej historii Żydów.